Күңелле истәлекләр

О книге

Автор книги - Галибя Идиятова. Произведение относится к жанру стихи и поэзия. Год его публикации неизвестен. Международный стандартный книжный номер: 9785449608949.

Аннотация

Минем туган авылым «Иске Ярмәк» – Самара өлкәсе. Ул матур җирдә урнашкан. Өч яктан таулар, урманнар чорнап алган, өч яктан «Сок» елгасы әйләнеп ага. Урман, кырлар, болыннар җиләк җимешләргә бай, шул кырларда авыл халкы печән чаба, җиләк-җимеш, чәй үләннәре җыя, елгада су керә. Авыл балалары төрле яктан авыл эшен күреп үсә, булыша. Уйнап- көлеп, аралашып яшәдек, үстек. Шул мизгелләр бик шатлыклы, матур хисләр калдырдылар, алар һәр чакта минем күңелемдә. Истәлекле уйларымны шигырь юлларына салдым…

Читать онлайн Галибя Идиятова - Күңелле истәлекләр

ISBN 978-5-4496-0894-9

Создано в интеллектуальной издательской системе Ridero

Туган авылым Иске Ярмәккә багышлыйм

Ярмәк авылым матур жирдә, зур таулар арасында,

Табигате аның яхшы, усми ананас кына.

Авыл халкы бигрәк уңган, матур өйләр сала

Йорт тутырып мал устерә, шәҺәргә ите бара.

Колхоз таралгач авылда, халык аптырап ятмый,

Зур – зур парниклар ясап, яшелчәләр үстерә.

Кемгә керсәң Һәммәсендә узенә күрә Һөнәр,

Чигә, тегә, ишек ясый- санап бетмәслек эшләр.

Өй түбәләре төрле төстә, яшел, көрән Һәм зәңгәр,

Койма, капкалары да матур- сокланып карап барам.

Машиналар бик кубәйде, зур базарлар булгалый,

Матур- матур концерт куеп халык шатланып яши.

Авыл өсте кайнап тора, берсе кайта печәннән

Кайсылары жыеп кайта жиләк кичен урманнан.

Җиләк – җимешне җыялар кызлар, уңган апалар,

Өч яктан авылны чорнап алган урманнар.

Өч яктан әйләнеп ага Сок елгасы да,

Юкәле тау ышыклап тора көч биреп халыкыма.

Сандугачлар сайрый басып ак каеннарга,

Шунда үтә яшьлегебез йөзеп чыгып ярына.

Карлыгачлар оя корып, матур итеп сайрыйлар.

Иртән уянып киткәч күңелләрне назлыйлар.

Ярмәк халкы бик тырыш ул, кояштан иртә тора,

Намазларын укып алгач, ашыгып эшкә бара.

Бер-берсенә ярдәм итеп өмәләргә баралар,

Кыш көнендә ашка йөреп Коръәннәр укыталар.

Сезне сагынып искә алам

Хәсән бабай Габдулхалимовны, тормыш иптәше Фархиҗамал
Назир кызын, аларның уллары – (минем бабай-әби.) Зәки бабайны, киленнәре Пәрхизә әбине искә алып.

Утырып уйладым, әни, әтием язмышын

Күпне күргән бит алар, авыр булган заманалар.

Ә әбиләр, бабайлар тагы да интеккәннәр

Кечкенә сабыйлар белән авылдан куылганнар.

Янәсе аларның булган ике кәҗә Һәм бер аты.

Озатканнар бит аларны Казахстанга кадәр.

Кеше малсыз була инде, эшне бик яратмаса,

Әби, бабайлар кебек, җиңнәрне сызганмаса.

Алар белән балалары яшәгәннәр чүллектә,

Аерылгач туган илкәйдән, кем генә яши ала?

Суны да китергәннәр бочка белән арбада,

Землянканы каплап торган иске такталар гына.