ฉันจะไม่อธิบายรายละเอียดลักษณะเฉพาะของงานในทุ่งทุนดรา จะบอกเพียงคร่าว ๆ ว่ากลุ่มศึกษาเกี่ยวกับแผ่นดินไหวของเราซึ่งได้รับความช่วยเหลือในการระเบิดด้วยความถี่เรโซแนนซ์และอุปกรณ์พิเศษในการอ่านและรับข้อมูลเพื่อค้นหาที่เก็บน้ำมันและก๊าซใต้ดินในชั้นหินที่สะสมมานับล้านปี กองงานภูมิประเทศของฉันเป็นหน่วยเสริมของกลุ่มศึกษาเกี่ยวกับแผ่นดินไหวซึ่งมีความรับผิดชอบด้านการวางแนวถนน การติดตั้งแนวธรณีฟิสิกส์และการเล็งแนวพื้นที่ด้วยเครื่องมือ
เวลาที่ยากที่สุดในการทำงานคือคืนขั้วโลก ยามพลบค่ำซึ่งเราเรียกจนติดเป็นนิสัยว่ากลางวันซึ่งไม่เอื้อต่อการทำงานในทางตอนเหนือซึ่งมีสภาพภูมิอากาศที่สุดขั้วทำให้การทำงานยากมาก ฉันหมายถึงคนงาน คนขับรถแทรคเตอร์ และแน่นอนรวมไปถึงนักสำรวจด้วย เราจำเป็นต้องใช้เวลาพลบค่ำสั้น ๆ นี้เมื่อสามารถมองเห็นและรีบวัดระยะทางให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถึงแม้จะก้าวกันอย่างรวดเร็วขนาดนี้โดยส่วนใหญ่ฉันก็ยังคงต้องทำงานในความมืดอยู่ดี
เรื่องราวนี้เกิดขึ้นในคืนขั้วโลกที่มืดมิดวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2525 ซึ่งเช้าวันนั้นลมตะวันออกเฉียงเหนือเริ่มพัด ลมพัดส่งเสียงดังแต่ทัศนวิสัยยังอยู่ในเกณฑ์ดี ฉันสั่งให้ทุกคนไปทำงานและเราก็วางแผ่นข้อมูลเรื่องแผ่นดินไหวไว้เพื่อกั้นลมในที่โล่งเตียนโดยไม่มีพุ่มไม้แม้แต่พุ่มเดียวบนเนินเขาทุนดรา ที่ราบของยอดเนินเขาเต็มไปด้วยหินก้อนใหญ่และก้อนกรวดซึ่งเกิดจากจากการกัดกร่อนของธารน้ำแข็งแหล่งสุดท้าย พายุหิมะได้พัดเอาหิมะปลิวไปจากยอดเขา
ตามการคำนวณของฉันสองสามวันหลังจากนี้ เราจะไปถึงเขตตอนเหนือของป่าอารีมาส การเดินทางที่นั่นจะช้าเพราะเราจำเป็นต้องเคลียเส้นทางสำหรับขนส่งเครื่องจักรและอุปกรณ์ใกล้ ๆ กับหลักไมล์ มีทุ่งทุนดราโล่ง ๆ อยู่รอบ ๆ ดังนั้นพวกเขาจึงเดินไปข้างหน้าทันทีและรถแทรกเตอร์ก็ลากบ้าน (CUB) หรือเรียกอีกอย่างว่าโมดูลที่พักซึ่งเคลื่อนตามพวกเขาไป ฉันเอาหลักฐานจากการตอกกล้องสำรวจครั้งแรกออกอย่างระมัดระวังหลังจากนั้นฉันก็เดินตามพวกเขาไป ประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่งที่ฉันติดอยู่กับการย้ายกล้องสำรวจไปจุดถัดไป พวกเขาและรถแทรกเตอร์ที่ลากบ้าน (CUB) ไปข้างหน้ากันแล้ว ฉันยังไม่สามารถจบแบรนด์ถัดไปได้เลย แต่ทุกนาทีลมก็พัดแรงขึ้นและฉันก็เฝ้าดูลมกระโชกแรงนั้นด้วยความตื่นตระหนก
ลมพัดเอาหิมะทางตอนเหนือไปในทุ่งทุนดราเป็นเวลา 9 เดือนต่อปีซึ่งทำให้หิมะแข็งเหมือนเม็ดทรายเมื่อลมพัดมากระทบใบหน้าทำให้น้ำตาไหลออกมาเองโดยไม่รู้ตัว ในเวลาเดียวกันนั้นเสียงลมดังหวีดหวิวพร้อมกับเสียงหอนในขากล้องดังขึ้นพร้อม ๆ กัน ทำให้เกิดละอองน้ำสีเทาขนาดเล็ก ๆ หมุนวนเหนือพื้นผิวหิมะ ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่มีชื่อเสียงและแพร่หลายในแถบขั้วโลก หลังจากที่หิมะหมุนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ ก็เริ่มโผล่สูงพ้นผิวน้ำจนถึงเลนส์กล้องสำรวจทำให้มองไม่เห็นจุดดำได้แม้แต่จุดเดียว สำหรับงานคุณภาพนั้น แสงสว่างจากหลอดไฟเล็ก ๆ ที่เกิดจากแบตเตอร์รี่ที่ทนต่อความเย็นจัดบนเสาภูมิประเทศซึ่งติดตั้งโดยนายบาเดรตินอฟที่เป็นคนงานอาวุโสนั้นไม่เพียงพอ นั่นคือเหตุผลว่าทำไมถึงมองเห็นเพียงหมอกสีเทาปกคลุมไปทั่ว