Күңелемнең иләс-миләс чагы…

Сәлам, дусларым. Мин, Дилбәр Исраева, сезгә үземнең иҗат җимешемне – беренче шигырьләр җыентыгымны тәкъдим итәм. Әйдәгез, башта танышып үтик.

Мин 1993 елның 9 апрелендә Башкортостанның Тәтешле районы Чургылды авылында туганмын. Әтием – Илдар, әнием – Рәйфәнә, һөнәрләре буенча икесе дә укытучылар. Сеңлем Алия белән матур, тату гаиләдә үстек. Мәктәптән соң Башкорт дәүләт университетының Нефтекамда филиалында икътисадчы һөнәрен үзләштердем. Аннары 2 ел Ижау шәһәрендә банкта эшләдем. Иҗатымның чәчкә аткан вакыты да нәкъ шул елларга туры килә. Аңа тиклем дә бераз шигырьләр яза идем, әмма аларны кешеләргә күрсәтергә ояла идем. Ә инде 2017 елны Ижаудагы "Татар кызы" конкурсында катнашканда, үземнең иҗат җимешләремне социаль челтәрләрдә куя башладым. Икетуган апам Эльмира Нигмәтҗанның киңәшләре, интернеттагы дусларымның уңай комментарийлары, шигырьләремнең Удмуртиянең Яңарыш газетасында басыла башлавы -болар миңа канат куйды, яңадан иҗат итәргә илһам бирде. Шул ук елларда шигырьләрем җыр буларак та яңгырады.

2018 елда кияүгә чыктым, Нефтекама шәһәренә күченеп кайттым. 2019 елны игезәк балаларыбыз туды. Хәзерге көндә тормыш иптәшем Илнур белән 3 бала тәрбиялибез: игезәкләр Арыслан, Нәргизә, һәм кечкенә улыбыз Чингиз. Кияүгә чыгып балалар тапкач, иҗатым да яңа борылыш алды дип саныйм, хәзер шигырьләр сирәгрәк туса да, алар элеккеге кебек самими түгел, тирәнрәк мәгънәле, минемчә.

Бу җыентыкта сезгә 2014 елдан алып, бүгенге көнгәчә язылган шигырьләремне тәкъдим итәм. Аларда минем яшәешем, уй кичерешләрем, борчуларым. Күңел түремнән ургылып чыккан иҗат җимешләрем сезне дә уйландырыр, күңелегезгә дәрт өстәр, яшәү көче бирер дигән өметтә калам.